Trabzon çok etkili bir futbol oynadı. Fenerbahçe’nin korkularını çok iyi yönetti ve kendi aleyhine çevirmesini bildi. Aslında bunu attığı golden sonra çok etkili bir biçimde kullandı. Fenerbahçe 1-0 öne geçerek sağladığı psikolojik üstünlüğü yediği golden sonra Trabzon’a verdi.
Maça etkin başlayan Trabzonspor’du. Pozisyonlar buldu. Fenerbahçe enerjisini dengeli dağıtmaya çalışıyordu. Ancak Trabzonspor bulduğu fırsatları kaçırdıkça psikolojik olarak geriye düştü. Alex’in akıl dolu vuruşuyla Fenerbahçe büyük bir avantaj sağladı ancak bunu devam ettiremedi.
Böyle Final maçlarında forvetler maçın kaderini değiştirir. Umut Bulut, her şey bitti denirken, harcadığı pozisyonların verdiği negatif etkiye rağmen golünü attı. Bu gol ile Fenerbahçe’yi korkularıyla baş başa bıraktı. Bir nevi pimini çektiği bombayı, Fenerbahçe’ye bıraktı.
Güiza hakkında fazla bir şey yazamıyoruz. Fenerbahçe’ye yakışan bir forvet değil. Defans oyuncularının gol aradığı bir takıma döndü Fenerbahçe. Zaten Defans oyuncuları pozisyonu zenginleştirmek için şuursuzca ileri çıktığı için 2. Golü yedi Fenerbahçe.
1-0 öndeyken bu şuursuzluk neden? O da ayrı bir analiz konusu. Fenerbahçe’de kupa, Travmaya dönüştü.
Suçlu elbette ki bir tek Güiza değildi. Fenerbahçe takım olarak istemiyordu. Emre koşmuyor, Özer paslaşmıyor, Vederson anlamsız bindirmeler yapıyor. Bilica rezalet oynuyor. Açıkçası bu kupayı kimse istemiyor. 9 maçtır gol yemeyen takım, maçta skandal pozisyonlar veriyor. 3 gün içinde bu kadar büyük bir değişim sizin duygularınızı ön planda tuttuğunuzu gösterir.
Asıl sorun da şurada yatıyor, Fenerbahçe oyuncusu bunu nasıl yapma cüretini kendisinde buluyor?
Fenerbahçe’nin sorunlarının çözümü burada yatıyor.
Daum bu sorunların bir kısmını 3 gün içerisinde çözmez ise Ankaragücü maçında da puan kaybederler. Kaçan şampiyonluk Daum’un kariyerinde onarılmaz yaralar açar.
Trabzonspor bu kupayı istedi ve hak ederek aldı. İyi olan kazandı.
Abdullah Aksoğan
0 yorum:
Yorum Gönder