Kazanma İsteği – Fenerbahçe: 2 Trabzonspor: 0

Fenerbahçe’nin bu maç için ihtiyacı olan tek bir formülü vardı. Kadroda olan ve olmayan futbolcular ile birlikte Aykut Kocaman ve ekibinin kazanma arzusunun tavan yapması gerekiyordu. Şartları oluşturdular ve harika bir galibiyet aldılar. Elbette teknik taktik detaylar da vardı bu galibiyette ancak Fenerbahçe taraftarının maçtan önce açtığı pankartta yazdığı gibi birinci şart olarak yüreğini ortaya koymak zorundaydı. Bunu yaptıktan sonra gerisi zaten geldi.

İlk yarı çok dirençli oynadılar. Trabzon’a fırsat vermeden, dikkatli oynayarak ve oyunu ileride tutarak soyunma odasına iki farklı galibiyet ile gittiler. Aykut Kocaman, ilk yarının ortasında çıkışa geçtiği zaman uyguladığı taktiği birebir oynattı. Zaten bu takım şampiyon olmak istiyorsa 4-4-2 veya 4-4-1-1 taktiğini, en azından bu sene için uygulamak zorunda olduğunu tespit etmek zor olmamalı. Fenerbahçe’nin elindeki kadro yapısı en çok bu taktiğe uyuyor. Maç içerisinde mutlaka esnemeler ile farklı sistemlere, anlık geçişler yapılabilir ancak Fenerbahçe bu taktiği benimsemek zorunda. Andre Santos da işini ciddiye aldıktan sonra Fenerbahçe savunması biraz daha sağlamlaşmaya başladı. Antalya maçı da dâhil iki maçta da harika oynadılar. Devre arasında yapılan çift idmanların etkisi nedir tam yorum yapmak için çok erken ancak bunun etkisini de hissetmeye başladı takım. 60. Dakika sendromunu atlatmışlar gibi görünüyor. 

İkinci yarının başından Selçuk’un kırmızı kart görmesine kadar olan bölümde hatalar yapıldı. Bunda Trabzon’un golü isteyen yapısı da neden oldu tabii ki ancak soğukkanlı davranılıp çözüm bulunamadı ve zor duruma düştüler. İkinci yarı başladığından itibaren 15 dakika boyunca Trabzon’un tüm ortalarını kontrol edip ileriye şişirdi savunma oyuncuları. Oyunu kurması gereken orta saha oyuncuları ileriyi şişirdikçe anlamsız bir baskı yediler. Trabzon da organize olamadı, Fenerbahçe doğal olarak oyunu kontrol altına alamadı ve Selçuk’un anlamsız bir hareketiyle kırmızı kart görmesi maçı bir anda strese soktu.

 Selçuk için söylenecek fazla bir şey yok! İkinci yarının başında aldığı her topu ileri vurdu, zor durumda kaldığı her anda faul yaptı. Volkan, serbest vuruştan gelen topu kurtarmasa maç çok zor bir duruma gidebilirdi. Ancak hiç utanmadan maç sonunda sevinçlerde en önde bulundu. Gökay dururken Selçuk’un o bölgede oynuyor olması çok kötü. 

Aykut Kocaman çok akıllı bir hamle yaparak takımın düşmesini engelledi. Bekir’i oyunu alıp, Gökhan’ı sağ açığa alması, Mehmet’i, Emre’nin yanına alıp, Niang’ı sol kanata çekmesiyle dirençli bir orta dörtlü oluşturdu ve hâkimiyeti tekrar sağladı. Daha sonra yaptığı Niang-Özer ve Alex-Semih değişiklikleriyle direnci sürdürdü. Çok akıllı hamleler ile oyunu çok iyi yönlendirdi. Oyuncuların hepsi, Selçuk dışında, görevlerini büyük özveri ile gerçekleştirdiler.

Fenerbahçe’nin gizli sorunlarından birisi de orta sahada hala skora katkı yok denecek kadar az. Mehmet Topuz bugün çok çalıştı, asistini de yaptı ancak hala ve hala bu sorun devam ediyor. Özgüven sorunu mu var, savunma yapmak adına bazı şeylerden feragat mi ediyorlar bilemiyorum ama zaman içerisinde bu sorunun çözülmesi şart. Her maç Lugano, Alex ve Niang gol atar diye bekleniyor ancak bazı maçlarda bu adamları tuttuklarında puan kaybı yaşanması kaçınılmaz oluyor. Geçen maçta Gökhan Gönül çıktı attı golünü olağanüstü bir vuruşla ancak Gökhan her zaman böyle goller atamaz. Orta sahanın biraz daha üretken olması gerekmektedir. Önde olunan maçlarda oyunu kontrol edebilmeliler. 

Fenerbahçe’nin kritik bir maçı atlattı. Ancak zorlu virajlar daha bitmedi. Önümüzdeki hafta oynanacak Manisa maçından Ali Sami Yen Spor Kompleksi Türk Telekom Arena’da oynanacak maça kadar her maç kritik.  Ancak galip geldikçe kendine güven, kazanma arzusu yerine oturacaktır. Orta sahanın dikkatli olması gerekmektedir. Çok iş düşecek orta sahaya.

Abdullah Aksoğan