Dün oynanan hazırlık maçından sonra statlarda milli futbolcuların ıslıklanması tekrar gündeme geldi. Bundan önce en ağır protesto, Ali Sami Yen stadında, Yunanistan ile oynanan maçta olmuştu. Bu protesto Milli Futbolcuların ruhsuzluklarına tepki olarak yapıldı ancak kişisel olarak Milli Takım dışında yapılmış en büyük protestolardan birisi bu diyebiliriz. Taraftarların kendi takımlarının tezahüratlarını yaptığını çok gördük ama bir futbolcuya bu kadar kişisel bir saldırı daha önce fazla yoktur.
Milli Takım, muhteşem bir jenerasyon yakaladı. Bu jenerasyonda Galatasaray’ın UEFA kupasını kazanan kadrosunun etkisi hiçbir zaman tartışılmadı. O dönemi yaşayanlar çok iyi bilir ki her takımın taraftarı bundan gocunmadan Galatasaray’a ölümüne destek verdi. Çok iyi hatırlıyorum, Bülent Korkmaz neredeyse Emre kadar sevilmezdi ancak gittiği hiçbir statta bu tarz bir protesto ile karşılaştığını hatırlamıyorum. O dönemlerde herkes olması gerektiği gibi milli mücadele ruhuyla donanmıştı ve milli takım her şeyden önce geliyordu.
Bu düzeni bozan maalesef yine Galatasaray Camiasından bazı kişiler oldu. Ersun Yanal’ın Fenerbahçeli olması ve o dönemin flaş takımı Fenerbahçe’nin futbolcularını seçmesi büyük sıkıntı yarattı bu grupta. Bakın Galatasaray camiasına bunu yüklemiyorum ama maalesef bunu organize edenler Galatasaraylıydı. Hakan Şükür üzerinden Ersun Yanal’ın ipi çekildi ve takım dağıtıldı. Hakan Şükür’ün karizmasını kaybetmemesi için yapılan bu operasyon bizim Dünya Kupası üçüncülüğünün verdiği bazı olanakları kaybetmemize neden oldu. Şu an milletvekili olan Hakan Şükür’ü gördükçe o dönem yapılan Hakan Şükür’ün prestijini kurtarma operasyonunun nedenini az çok anlamaya başladım.
Fenerbahçeliler, Beşiktaşlılar, Trabzonlular her zaman milli takıma destek verdiler. Dönemin federasyon başkanı Kadıköy’e maç vermemesine rağmen az sayıda oynanan maçlarda bile milli duygular hep ön plana çıktı.
Galatasaray taraftarının Emre hakkındaki düşüncelerini, tepkilerini anlamaya çalışıyorum. Tepkilerini bir yere kadar normal karşılayabiliyorum ancak milli forma altında bu tepkiyi göstermelerini anlamıyorum. Açık konuşmak gerekirse Ersun Yanal olayından beri milli takıma hiçbir türlü destek vermedim. Avrupa Şampiyonasında yarı final oynarken duygularıma hâkim olamadım ve haykırdım ancak ben milli takıma bazı adamlar yüzünden destek vermeyi bıraktım. Ancak hiçbir zaman da köstek olacak hareketlerde bulunmadım. Emre ile ilgili Milli Takıma zarar vereceğine dair bir düşünceye sahipseniz vermeyin destek. Tepkilerinizi her ortamda gösterin ve Hakan Şükür olayında olduğu gibi elinizden geleni ardınıza koymayın ancak Milli Takım’a faydası olduğu herkesçe kabul edilen birisinin saha içinde ve dışında işini yapmasını engellemek Vatan Hainliğidir!
Aynısını Milli Takım’a destek vermeyi Hakan Şükür olayından sonra bırakan biri olarak ben de yaparsam ben de Vatan Hainiyim!
Trabzonlular Belçika maçından önce yaptıklarıyla, Galatasaraylılar Estonya ile oynana maç içinde yaptıklarıyla Milli Takım için çok önemli bir oyuncuya yaptıklarıyla Milli Takım’a büyük bir zarar vermişlerdir. Ülke Menfaatlerini hiçe sayanlar Vatan Hainidir.
Arda’nın Fenerbahçe hakkında söylediği sözleri herkes çok iyi bilir. Semih ile olan kavgasında, maçtan önce yaptığı yumruk şovunda ve sonrasında söyledikleriyle çok büyük tepki almıştır. Kadıköy’de Arda’ya Fenerbahçe taraftarı dünyayı zindan etmiştir. Cristian ile yaşanan olayda büyük protestolarla karşılaşmıştır. Kısacası Arda’yı Fenerbahçe taraftarı hiç sevmemiştir ancak Kadıköy’de bir milli maçta herhangi bir protesto ile karşılaşmamıştır. Bunun için özel maça gidilmemiştir. Arda milli forma altındaki iyi maçlarını Kadıköy’de de çıkarmıştır.
Şiddeti körükleyen bir grup var. Şiddet olursa yaşayabiliyorlar ve var oluyorlar. Onların gücüne muhtaç olunduğu zaman en büyük Fenerbahçeli, Galatasaraylı, Beşiktaşlı onlar oluyor. Şiddet olmazsa tahtları sallanıyor. Beyoğlu sahipsiz kalmıyor misal veya Beyoğlu fethedilebiliyor!
Ülke menfaatleri kişisel menfaatlerin hep üstünde gelir.
0 yorum:
Yorum Gönder