Yıllardır Türk Spor Kamuoyunun bir hayali vardı. Büyük takımlar dışında Anadolu’dan ne zaman bir şampiyon çıkacak hayalleriyle yaşadılar durdular. Buna yaklaşan Anadolu takımları oldu ancak bu hedefe Trabzon dışında bir tek geçen sene Bursaspor ulaştı. Bursaspor’un şampiyonluğundan önce sırf Türk Futboluna zevk ve heyecan gelsin diye değişik bir takımın şampiyonluğunu bekleyen bu insanlar, aynı zamanda bu durumun Türk Futbolunu birkaç adım ileriye götüreceğini söylediler.
Bursaspor’un şampiyonluğu sonrasında Avrupa kupalarında Bursaspor dâhil tüm takımlarımız (Beşiktaş’ın gruptan çıkmasını es geçersek ancak çok büyük bir başarı olarak saymazsak) rezilleri oynadılar. Bursaspor bırakın futbol adına olumlu iş yapmayı San Marino’lu futbolcular gibi gol atınca sevinç çığlıkları attılar. Fenerbahçe ve Galatasaray, çok rezil takımlara karşı turu kaybettiler. Milli Takım, Almanya altyapısından futbol eğitimi almış Türkler olmasa şimdiden havlu atmış bir vaziyette olacaktı. Hiçbir takım (Trabzon için acımasız bir yorum yapmamak doğru olacaktır, bir nebze futbollarını ilerlettiler.) geçen seneki futbolunu katlayarak geçmedi. Son şampiyon Bursaspor ise kazandığı paraları ne yaptı bilinmez, her gün maliye baskınlarıyla günlerini geçirirken, futbol takımı son Fenerbahçe maçında mutlak 3 puan alması gerekirken 11 kişi ile savunma yaptı.
Şu çok açık ortadaki Bursaspor’un şampiyonluğu ne kısa vadede ne uzun vadede Türk futbolu için ilerletici bir etken olamadı. Bursaspor’un neden bu etkiyi yapamadığı bu hayalci insanların sadece hayal kurmakta başka bir işe yaramadığını gösteriyor.
Teori ile Pratiği birleştiremediğiniz müddetçe hayatın hiçbir kademesinde başarılı olamazsınız.
Bursaspor, bu hayalci insanlar sayesinde ekstra ittirilerek şampiyon yapıldı. Keza Trabzonspor için de aynı ittirme söz konusu. Bu tarz bir yapılanma ile sonumuzu hazırlamaktan başka bir şey yapamayız. Bu tarz bir yapıya Mesut Özil gibi Türk ancak futbol altyapısını Almanya’ya borçlu futbolcuların, Türk Milli Takımını seçmemesini yargılayamayız.
Amacı sadece futbol oynamak olan bazı futbolcuları ve idarecileri bu ülkeden kaçırtmaktan başka bir işe yaramaz bu zihniyet.
Şampiyonluğun, insanların kişisel duygularının belirlemediği bir ortam yaratılmadıkça Türk Futbolu bu bozuk temeller üzerine kurulamaz. Kurulsa bile yıkılması uzun sürmez.
Abdullah Aksoğan
0 yorum:
Yorum Gönder